Είναι εκεί κάθε χρόνο…όσο δύστροπος κι αν είναι ο προκάτοχός της εκείνη ξέρει τον προορισμό της και κάθε χρόνο βρίσκεται εκεί, στο πόστο της…να στρώνει καταπράσινα χορταριασμένα χαλιά, να λουλουδίζει τα βλέμματα, να αφουγκράζεται τα πουλιά, να σκάει τα μπουμπούκια και να ζουζουνίζει τους ανθούς αποκαλύπτωντας τους φτερωτούς ευεργέτες που θα μεταδώσουν την ουσία τους παραπέρα. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή νιώθω το άρωμά της, γεύομαι το φως της, μεθάω από τα χρώματα, τους ήχους και τη ζωή που υφαίνει στο πέρασμά της.
Την φαντάζομαι την Άνοιξη σαν μια λευκοντυμένη γυναίκα που ξεχειλίζει από αισιοδοξία και που κρατάει στα χέρια της ένα μεγεθυντικό φακό. Κάτω απ’ αυτόν, σου δείχνει θριαμβευτικά τη μικρή ανυποψίαστη πασχαλίτσα που βγήκε για σεργιάνι κι ο ενθουσιασμός της είναι μεταδοτικός. Σου αποκαλύπτει το πρώτο μωβ κρόκο που σκάει μύτη από το πουθενά στις αρχές του Μάρτη και έπειτα, ξεκαρδίζεται με την αμυγδαλιά που κάθε χρόνο ξελογιάζεται από το πρώτο ζεστό αεράκι κι ανυπομονεί να ντυθεί νυφούλα.
Την ακολουθώ με το βλέμμα και με μαγνητίζει για κάποιο λόγο…να ‘ναι άραγε ο φακός που κρατάει το μυστικό της;
Ευγνωμοσύνη το λένε το φακό κι είναι μαγικό εξάρτημα. Φέρνει στην προσοχή σου όλα αυτά που συχνά προσπερνάς έπειδή τα θεωρείς μικρά και ασήμαντα: τον πρωινό ήλιο, το χαμόγελο του γείτονα που σε καλημερίζει, τις χαρούμενες φωνές των παιδιών, ένα “ευχαριστώ” , ένα “σ’ αγαπώ”, ένα “συγνώμη” κι ένα “σε σκέφτομαι”.
Ευγνωμοσύνη… έννοια ακαταμάχητη όσο κι η ίδια η άνοιξη που αγκαλιάζει με αγάπη κι αισιοδοξία και την πιο κρύα γωνιά της γης. Θεραπεία για σώμα, ψυχή, πνεύμα.
Ο ίδιος ο Χριστός ζούσε μια ζωή πλημμυρισμένη από το άρωμά της. Ευχαριστούσε για το ψωμί, το ψάρι, το κρασί προτού τα μοιράσει…ευχαριστούσε τον Πατέρα που οι αλήθειες του ουρανού κρύφτηκαν απ’ τους σοφούς της γης και αποκαλύφθηκαν στους απλούς. Όλη Του η ζωή βουτηγμένη στη χαρά της. Ο απόηχος της διδασκαλίας Του παρότρυνση για μας να μετουσιωθεί σε γλυκειά συνήθεια και συνάμα μυστικό ζωής: “να ευχαριστείτε για όλα τον Θεό και Πατέρα σας”.
Κάπου άκουσα πως η ευχαριστία είναι το ευγενικό αεράκι που σπρώχνει το σύννεφο με την βροχή ευλογιών του Θεού στη ζωή σου. Μη το εμποδίσεις. Να το προσκαλείς καθημερινά γιατί…πίστεψέ με, δεν θέλεις να χάσεις αυτή την βροχή με τίποτα στον κόσμο. Θέλεις να κάτσεις από κάτω και απλά να μουσκέψεις ως το κόκκαλο…..
X.Ηλία